تاریخچه پیتزا را میتوان به زمان داریوش نسبت داد که سربازان داریوش در جنگ روی سپرهای خود نان را با پنیر و خرما میپختند. سربازان یونانی نیز این کار را از آنها یاد گرفتند و به کشور خود بردند و بهتدریج این غذا درروم نیز رواج پیدا کرد. یکی از آشپزهای دربار رومی برای خوشحال کردن ملکه پیتزایی بارنگ پرچم کشورش یعنی سبز و سفید و قرمز تهیه میکند و بسیار موردتوجه ملکه قرار میگیرد و بهافتخار ملکه مارگاریتا نام آن را مارگاریتا میگذارد.
شاید جالب باشد بدانید گوجهفرنگی اولین بار در قرن 16 وارد اروپا شد و تا مدتها اروپاییان تصور میکردند مادهای سمی است. در پیتزاهای اولیه رب گوجهفرنگی وجود نداشت و از عسل، روغنزیتون، ریحان و گیاهان معطر دیگر در آن استفاده میشد. پس از رواج استفاده از گوجهفرنگی از آن در تهیه پیتزا نیز استفاده شد.
در باستانشناسیهای روم بقایایی از مغازههایی پیداشده است که احتمال میرود در آنها پیتزا تهیه میشد. تا قرن 18 پیتزا در دکههایی در کنار خیابان تهیه میشد و مغازههای پیتزافروشی امروزی وجود نداشت. رومیها خیلی سریع انواع پیتزاها را با مواد اولیه موجود در کشورشان تهیه کردند و پیتزا به یکی از غذاهای پرطرفدار تبدیل شد بهنحویکه یک آشپز ایتالیایی در یک محله ایتالیایی نشین نیویورک اقدام به تولید پیتزا در رستوران خود کرد و با دیدن استقبال زیاد اقدام به تأسیس یک مغازه پیتزافروشی کرد. این اولین مغازه پیتزافروشی در خارج از ایتالیا محسوب میشد که در سال 1905 انجام شد.
کمتر از یک قرن و نیم از این اتفاق میگذرد و پیتزافروشیهای متعددی در تمام دنیا تأسیسشدهاند. اضافه کردن پنیرهای پیتزای امروزی نیز از اواخر قرن 18 با ورود شیر گاومیش هندی به اروپا اتفاق افتاد. این شیر برای تهیه پنیر موزارلا و پیتزا مورداستفاده قرار میگیرد.
گسترش پیتزا در سراسر جهان را علاوه بر راحتی تولید و حمل، سرعتبالای تولید و مزه عالی و متنوع میتوان مدیون جنگ جهانی دانست؛ زیرا پس از جنگ جهانی اقتصاد ایتالیا بهشدت ضعیف شد و بسیاری از مردم ایتالیا به مناطق دیگر جهان مهاجرت کردند و بهتدریج غذاهای لذیذ ایتالیایی و در صدر آنها یکی از پرطرفدارترین غذاهای ایتالیایی یعنی پیتزا به سراسر دنیا منتقل شد.